فسیل عجیبی که راز ساکنان اولیه آمریکا را فاش کرد!
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۰۱۲۸۷
فرارو- پس از گذشت ۱۰ سال از کشف فسیل یک انسان اولیه در غاری در استان یوننان چین، تجزیه و تحلیل DNA آن سرانجام پرده از اسرار آن گشود. اکنون نه تنها میدانیم که این فسیل متعلق به چه کسی است بلکه مهمتر از آن میدانیم که نوادگان بعدی آن اکنون در کجا زندگی میکنند.
به گزارش فرارو، محققان آکادمی علوم چین با ارزیابی توالیهای هستهای و میتوکندریایی استخراج شده از جمجمه ۱۴۰۰۰ ساله، دریافتند که این فسیل متعلق به یک زن است که Mengzi Ren لقب گرفته.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از زمان کشف این فسیل در سال ۲۰۰۸، دانشمندان تعداد قابل توجه دیگری از فسیلهای انسانهای اواخر دوره پارینه سنگی را در مالو دونگ (غار گوزن سرخ) در جنوب غربی چین پیدا کردند، اما شناسایی دقیق این فسیلها کار دشواری به نظر میرسید. دانشمندان توضیح میدهند که بدون کلاژن کافی برای تجزیه و تحلیل تاریخگذاری کربن، سن این فسیلها را فقط میتوان از روی ویژگیهای اطراف محل پیدا شدن، تخمین زد. حتی به درستی مشخص نبود که آیا استخوانهای جمجمه و استخوان ران، همگی متعلق به یک فرد هستند یا خیر.
غار مالو دونگ (گوزن سرخ) در جنوب غربی چین
با این همه دانشمندان از همان ابتدا باور داشتند که فردی که این استخوانها به او تعلق داشته، ترکیبی منحصر به فرد از ویژگیهای انسانهای باستانی و امروزی را دارا بوده است. برای یافتن جایگاه دقیق Mengzi Ren در شجره نامه دقیق گونههای انسانی، دانشمندان تحقیقات بسیار گستردهای بر روی DNA این فرد انجام دادند. از آنجایی که DNA میتوکندری فقط از طریق تخمک مادر منتقل میشود، دانشمندان میتوانند دودمان مادرسالاری او را به عنوان شاخهای منقرض شده که اکنون تنها توسط دو جمعیت فرعی امروزی نشان داده میشود، شناسایی کنند.
بررسیهای دقیق DNA ارتباط نزدیک این زن با انسانهای امروزی از نظر آناتومی را تأیید کرد. بینگ سو، باستان شناس آکادمی علوم چین میگوید: «تکنیک بررسی DNA باستانی ابزاری واقعا قدرتمند است. این تکنیک به طور قطع به ما ثابت میکند که ساکنان غار گوزن سرخ، بهرغم ویژگیهای ریختشناختی غیرمعمولشان، به گونه انسانهای امروزی تعلق دارند.» دانشمندان میگویند Mengzi Ren بیشتر از مردم شمال با جمعیتهای جنوب چین امروزی مرتبط است، اما با مردمی که اکنون در جنوب شرق آسیا زندگی میکنند، اشتراکات کمتری دارد.
پیش از این نیز دانشمندان باور داشتند که گروهی از جمعیتهای ساکن در مناطق شمالی چین، بنا به دلایلی که هنوز روشن نیست، خطر کرده و از یخهایی که در هزاران سال پیش فضای بین قاره آسیا و آمریکا را پوشانده بود، گذر کردند و خود را به دشتهای شمالی آمریکا رسانده اند. پیوند DNA منگزی رن با توالیهایی از این جمعیتهای شمالی به این معنی است که اکنون شواهد قوی از پیوند بین جمعیتهای آسیایی مدرن و اولین ساکنان آمریکا وجود دارد.
به گفته دانشمندان چنین دادههایی نه تنها به ما کمک میکنند تصویر کاملتری از نحوه مهاجرت اجدادمان ارائه کنیم، بلکه حاوی اطلاعات مهمی در مورد چگونگی تغییر ظاهر فیزیکی انسانها، مانند تغییرات رنگ پوست، برای سازگاری با محیطهای جدید در طول زمان است. آنها امیدوارند این استخوانها، جزئیات بیشتری از نحوه سفر و اسکان این گروههای جمعیتی در قاره جدید را روشن کند. نتایج این تحقیق در نشریه Current Biology منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
منبع: فرارو
کلیدواژه: فسیل نادر انسان اولیه انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۰۱۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف فسیل دست نخورده یک گونه کانگوروی عجیب
فسیل تقریباً دست نخورده گونهای از کانگوروها که ۴۶ هزار سال است منقرض شدهاند، در استرالیا کشف شده است که یکی از کاملترین اسکلتهای یک گونه منقرض شده در استرالیاست که ۷۱ درصد استخوانهای آن حفظ شده است.
به گزارش ایسنا، دانشمندان موزه ویکتوریا اسکلت دست نخورده یک کانگوروی جوان از گونه Simosthenurus occidentalis را که معمولاً به عنوان «کانگوروی کوتاهصورت» شناخته میشود، کشف کردند.
به نقل از آیای، این فسیل که از غاری در نزدیکی منطقه بوچان در گیپسلند استرالیا به دست آمده است، یکی از کاملترین اسکلتهای گونههای منقرض شده در این کشور است که ۷۱ درصد استخوانهای این حیوان حفظ شده است.
این کشف مدیون نگاه دقیق جاشوا فان دایک یکی از محلیهای منطقه گیپسلند است که در سال ۲۰۱۱ به طور تصادفی با این بقایای فسیل شده در یک غار برخورد کرد.
فان دایک با بازگویی این صحنه اظهار داشت: این فسیل پشت چند سنگ افتاده بود و انگار مستقیم به من نگاه میکرد. خانواده فان دایک که سابقه غارنوردی دارند، از دهه ۱۹۹۰ با دیرینه شناسان موزه ویکتوریا همکاری میکنند و به طور فعال غارهای مجاور محل زندگی خود را کاوش میکنند.
استخراج اسکلت فسیل شده این کانگوروی کوتاهصورت موفقیت کمی نبود و به بیش از ۵۸ ساعت تلاش غارنوردی در یک دوره دو ساله نیاز داشت. این کشف بر سهم ارزشمند افراد خارج از بدنه جامعه علمی به ویژه غارنوردان تفریحی تاکید میکند که اوقات فراغت خود را به کشف و استخراج چنین آثار ارزشمندی از اعماق غارها اختصاص میدهند.
استخراج فسیل
تیم زیگلر، دیرینهشناس مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا که رهبری این کاوش را برعهده داشت، تأکید میکند که چنین فسیلهای کمیابی با چنین کیفیت و کمالی در استرالیا نادر هستند.
پژوهشگران میگویند احتمالا این کانگوروی جوان نگونبخت چندین هزار سال قبل از انقراض گونه خود بر اثر سقوط تصادفی در ورودی مخفی این غار قربانی شده است.
کشف این اسکلت کاملاً دست نخورده در کشف اسرار پیرامون سبک زندگی این موجود منقرض شده بسیار مؤثر است. زیگلر میگوید: اکنون میتوانیم بفهمیم که آنها چه کاری میتوانستند انجام دهند.
شایان ذکر است تنها یک فسیل دیگر از یک کانگوروی کوتاهصورت وجود دارد که به اندازه این فسیل کشف شده در بوچان، تقریباً نیم قرن پیش در استرالیای جنوبی کشف شد.
آنچه این فسیل به ما میگوید
این کانگوروی کوتاهصورت تازه کشف شده توسط پژوهشگران به عنوان یک کانگوروی نوجوان شناخته شده است، اما احتمالاً وزن قابل توجهی تا ۸۰ کیلوگرم داشته است. این کانگورو بینشهایی را در مورد موجودی ارائه میدهد که با همتایان امروزی خود همزیستی داشته است.
کانگوروی کوتاهصورت که با سر متمایز و فک پایینی قوی یادآور کوالاها و پانداهاست، سازگاریهایی داشته که به او امکان میداده از گیاهان سختتری مانند شاخهها تغذیه کند.
پژوهشگران حدس میزنند که هیکل تنومند این گونه کانگورو و خویشاوندان آن ممکن است بر حرکت آنها تأثیر گذاشته باشد که به طور بالقوه نشان دهنده حرکتی است که بیشتر شبیه به راه رفتن است تا پریدن که مشخصه شناخته شده کانگوروهای امروزی است.
کانگوروی کوتاهصورت قربانی یک رویداد انقراض فاجعه بار شده است که ۸۵ درصد از پستانداران، خزندگان و پرندگان جثه بزرگ استرالیا را از بین برد. عوامل موثر در مرگ آنها شامل تغییرات محیطی است که با سرد شدن و خشکسالی مداوم، از بین رفتن زیستگاه، بیماریها و فعالیتهای انسانی مانند افزایش آتش سوزی مشخص میشود.
زیگلر کانگوروهای کوتاهصورت را به عنوان کیسهدارانی که زمانی در سراسر قاره شکوفا و پراکنده بودند، تعریف میکند. وی خاطرنشان کرد: انقراض ناگهانی آنها در کنار تقریباً تمام جانوران بزرگ استرالیا یک یادآوری عمیق برای دفاع از محیطهای مدرن ما در برابر چنین موضوعی است.
انتهای پیام